مزین شدن پول‌های قزاقستان به شخصیت‌های تاریخی ملت تُرک

بانک مرکزی قزاقستان از زمان استقلال این کشور در سال ۱۹۹۳ به این سو که «تنگه» را به عنوان واحد پول خود برگزیده است، شخصیت های تاریخی تُرک‌ها از جمله «کول تیگین» خاقان گؤک تورک‌ها، «آبلای خان»، ابولخیرخان، فارابی، چنگیزخان و «ملکه تومروس» پادشاه حکومت سکاها و همچنین نماد «بوزقورد» (کؤک بؤرو) را در اسکناس ها و سکه های یادبود خود استفاده کرده است.

 

در سال ۲۰۰۸ حدود ۱۳ هزار عدد اسکناس ۱۰۰ تنگه ای قزاقستان با نقش یادبود چنگیزخان منتشر شد، در سال ۲۰۱۱ نیز سکه های نقره ای ۱۰۰ تنگه ای برای یادبود شهبانو تومروس پادشاه سکاها به فروش گذاشته شد.

 

در سال ۲۰۱۶ سکه ای در قزاقستان چاپ و به بازار عرضه شد که در یک طرف آن کول تیگین از خاقان های حکومت گؤگ تورک‌ها و طرف دیگر آن نیز نشان خاندان قزاقستان نقش بسته بود. بانک مرکزی این کشور در سال ۲۰۱۵ نیز پول‌هایی چاپ کرد که عکس امیر تیمور، بنیانگذار امپراطوری تیمور بر آن نقش بسته بود.

 

«آبلای خان» سمبل آزادی و استقلال قزاقستان (۱۷۸۱-۱۷۱۱) نیز در سال ۲۰۱۷ در سکه های یادبود بانک مرکزی این کشور به بازار عرضه شد.

 

در سال ۲۰۱۵، سکه های ۵۰۰ و ۵۰ تنگه ای به نام شاعر قزاقستانی «آبای» و در سال ۲۰۱۴ نیز «شوکان ولی‌خانوف» مورخ مشهور این کشور چاپ شدند.

 

عکس فارابی از دانشمندان بزرگ در عصر طلایی اسلام نیز در سال ۲۰۱۱ در سکه های یادبود بانک مرکزی این کشور نقش بست.

 

«بوزقورد» (گرگ خاکستری) توتم و سمبل مشترک تُرک‌ها نیز سال گذشته در سکه های ۵۰۰، ۲۰۰ و ۱۰۰ تنگه ای به بازار عرضه شد.

 

این سکه ها و اسکناس های یادبود بیشتر به عنوان هدیه و کلکسیون عرضه می شوند.

داستان اصلی کرم؛ داستانی مشترک در میان تورکان اوغوز

اصلی و کَرَم‌ یک داستان عاشقی تُرکان جهان بخصوص تُرکان اوغوزمی باشد که روایت‌های گوناگون ولی نه چندان متفاوت از آن در فرهنگ و ادبیات آذربایجان، تُرکمنها، ترکیه و برخی کشورهای آسیای میانه رواج دارد. به عقیده محققین، این داستان لیریک دراوایل سدهٔ دهم قمری‌/ شانزدهم میلادی به وجود آمده وبه تدریج در میان سایر تُرکان اوغوز رواج یافته‌است. اکثرپژوهشگران بر این باورند که خاستگاه اصلی این افسانه آذربایجان بوده‌است. برخی دیگر معتقدند اصلی (معشوق) و کرم (عاشق)، قهرمانان داستان، در اواخر سده دهم قمری‌/شانزدهم میلادی می‌زیسته‌اند و این داستان در حدود یک قرن پس از آنها شکل گرفته‌است. در بعضی روایات، خاستگاه افسانهٔ اصلی و کرم شهر گنجه یاد شده‌است. چون در زمان حکومت تُرکان صفویه این داستان شکل گرفته و چون تبریز در دوران صفویه پایتخت ایران بوده و بعد قزوین و در نهایت اصفهان به پایتختی برگزیده شده‌است بنابراین اساس داستان نیز از آذربایجان و تبریز شکل گرفته و توسط نقالان حکومتی همزمان با انتقال پایتخت به اصفهان، به این شهر منتقل می‌شود. فرض دیگر این است که اساس داستان و وقوع آن به دوران پیش از میلاد مربوط است. چون قهرمانان اصلی یعنی آسلی و کرم از شاهزادگان بوده و نیای هر کدام حاکم منطقه‌ای از توران بودند و بخاطر سرنوشت اندوهبار و همچنین به سبب منزلت اجتماعی خاندان «کرم» و «آسلی» در حافظهٔ تاریخ ثبت و باقی‌مانده‌اند. به عقیده اهالی اورمیه، چشمه ای که اصلی و کرم همدیگر را در کنار آن می بینند در روستای گؤگ تپه اورمیه قرار دارد. در اکثر روایتها حتی روایت تُرکمنی که قرائن و شواهد نزدیکی واقعیت دارد، حوادث داستان در محله قاراملیک یا قره ملیک تبریز روی داده‌است، که به گفته اهالی بومی قراملک تبریز باغ منتسب به قاراملیک پدر اصلی، گوللو باغ هنوز در این منطقه پابرجا می‌باشد.